თუ თქვენ ლაბირინთები და გამოცანები გიზიდავთ მიჰყევით მათ, ისინი ყოველთვის სწორ გზაზე გაგიყვანენ.  ამჟამად კი ყველა გზას პრაღაში მივყავართ. ჩეხეთის რესპუბლიკის დედაქალაქი პრაღა, იგივე „ოქროს ქალაქი“ და  „ქალაქთა დედა“ ცენტრალურ ბოჰემიაში მდებარეობს, ის მსოფლიოს ერთ-ერთ ულამაზეს ქალაქადაა მიჩნეული, მის პოპულარობას და ტურისტების ინტერესს არა რომელიმე კონკრეტული დეტალი, არამედ, მთლიანად ქალაქი განაპირობებს.

კარგად შემონახული  შუა საუკუნეების დახვეწილი არქიტექტურა, გემოვნებით მოწყობილი ქუჩები, ფერადი, ესთეტიკური ექსტერიერის სახლები, ხიდები, მდიდარი ისტორია, კულტურისა და თანამედროვე ცხოვრების კომპოზიციური შერწყმა, ეს იმ უპირატესობათა მცირე ჩამონათვალია, რომლებიც ჩეხეთის დედაქალაქს ტურისტებისთვის სასურველ და საოცნებო ქალაქად ხდის. ნარინჯისფერსახურავებიანი სახლებით გაშენებული პრაღის ისტორიული ცენტრი იუნესკოს მიერ მსოფლიოს მემკვიდრეობის სიაშია შეტანილი.

პრაღის ქუჩებში ყოველთვის სიყვარულის სუნი ტრიალებს, ის  რომანტიკული თვალსაზრისით, ერთ-ერთი მიმზიდველი ქალაქია, ვის არ უნდა სიყვარულნარევი ჟანგბადით ფილტვების მომარაგება, ამიტომაც  მას ყოველწლიურად უამრავი წყვილი სტუმრობს.

პრაღის ღირსშესანიშნაობებიდან ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი რატუშის საათია, ის  ”სტარომესტკე ნამესნის”, მოედანზე რატუშის შენობის გვერდით დგას. ეს არის პრაღის ასტრონომიული საათი, რომელიც რატუშაზე პირველად 1410 წელს დაამონტაჟეს. 1490 წელს მას მიუმატეს კალენდარული (მზის) საათი და ორივე მოაპირკეთეს გოთიკული არქიტექტურის ფიგურებით. საათი საუკუნეების მანძილზე რამდენჯერმე გაჩერდა. ასტრონომიულ საათს აქვს რამდენიმე დისკი და ფენა. პირველი ფენა არის ცა და დედამიწა. მეორე ზოდიაქოს რგოლი. მესამე რგოლი მზის მდგომარეობას ამსახველ ისარს ამოძრავებს, მეოთხე მთვარეს და მეხუთე კიდევ ვარსკვლავური საათია. შიდა ძირითად დისკზე რომაული ოქროს ციფრებით აღნიშნულია 24 საათი და ისარი აჩვენებს ადგილობრივ პრაღის (ცენტრალური ევროპის) დროს.

ვიტსდომი, იგივე წმინდა ვიტის ტაძარი პრაღის საკათედრო ტაძარია,  ის ასევე არქიეპისკოპოსის საბრძანებელიცაა. ის პრაღის ციხესიმაგრის ეზოში მდებარეობს,  ეს ყველაზე დიდი ციხესიმაგრათა, მონასტერთა და ეკლესიათა კომპლექსია მსოფლიოში. ტაძრის სრული სახელია წმინდა ვიტის, წმინდა ვენცესლავისა და წმინდა ადალბერტის კათედრალური ტაძარი. აქ დაკრძალულია ბოჰემიის მრავალი მეფე. ტაძარი გოთიკური არქიტექტურის ერთ-ერთი ბრწყინვალე ნიმუშია, გოთიკური სტილი მას მისტიკურ იერს აძლევს.  ის ყველაზე მნიშვნელოვანი ეკლესიაა ჩეხეთში.

კარლის ხიდი ყველაზე  განთქმული ისტორიული ხიდია პრაღაში. ის მდინარე ვლტავაზეა გაშენებული. ხიდი ქალაქის ნაწილებს აკავშირებს ერთმანეთთან. ხიდის მშენებლობა დაიწყო 1357 წელს მეფე კარლ IV-ის მეთვალყურეობით და დასრულდა XV საუკუნეში. ხიდზე 30 ქანდაკებაა, მისი სიგრძეა 520 მ, სიგანე — 9,5 მ. როგორც მდინარე ვლტავის გადაკვეთის ერთადერთი საშუალება კარლის ხიდი ყველაზე მნიშვნელოვანი დამაკავშირებელი კვანძი იყო ძველ ქალაქს, პრაღის ციხესიმაგრესა და მიმდებარე რაიონებთან 1841 წლამდე. გარდა იმისა, რომ თავისი რომანტიკული და იდუმალი შესახედაობით, უამრავი ადამიანის გულს იპრობს, კარლის  ხიდს „მაგიური“ ძალაც აქვს, რადგან მასზე ოცნების ჩაიფიქრების რიტუალი სრულდება.

ჯონ ლენონის კედელი  1980 წელს გაჩნდა. თავდაპირველად კედელზე ჯონ ლენონის სახე გაჩნდა, შემდეგ ნაწყვეტები „ბითლზის“ სიმღერებიდან. ამას პროტესტის ნიშნად ის ახალგაზრდები აკეთებდნენ, რომელთაც საბჭოთა კავშირის პერიოდში მსგავსი სიმღერების მოსმენას უკრძალავდნენ.

„ფრედი და ჯინჯერი“ , ეს არის შენობა, რომელიც მოცეკვავე წყვილს ჰგავს, სწორედ ამიტომ დაარქვეს ფრედ ასტერისა და ჯინჯერ როჯერსის სახელი. ის  საკმაოდ გამოირჩევა გვერდით მდგომი ნეო-ბაროკოს, ნეო-გოთიკისა და არტ-ნუვოს სტილის შენობებისგან, რომლებითაც პრაღა განთქმულია, თუმცა ძველი და ახალი სტილი ერთმანეთს კომპოზიციურად ერწყმის.

მხატვრობის მოყვარულებს სალვადორ დალის მუზეუმი გიმასპინძლებთ, თქვენ იქ  შეგიძლიათ იხილოთ ესპანელი ფერმწერის ორიგინალი ნამუშევრები.

საღამოს გასართობად პრაღის ღამის კლუბები, ბარები და პაბები გიმასპინძლებთ. ნამდვილი ჩეხური ლუდი რელაქსაციის საუკეთესო საშუალებაა, ამიტომ მეგობრებთან ერთად მის დაგემოვნებას არაფერი სჯობს.

დაგეგმეთ ტური პრაღაში, მოინახულეთ საოცრებების ქალაქი და დარწმუნდით რომ ლაბირინთს მართლაც სწორ გზაზე მიჰყავხართ.

თუ გინდათ ნახოთ როგორ ერწყმის ერთმანეთს ძველი, უნიკალური არქიტექტურა და თანამედროვე თვალისმომჭრელი ნაგებობები, თუ გინდათ შეიგრძნოთ ნამდვილი ლუდის გემო, თუ მოგწონთ კარგი მანქანები და მოდა,  თუ გიტაცებთ „დახვეწილი“ ფეხბურთი და თუ ხართ გართობის და დინამიკური ცხოვრების მოყვარული მაშინ გერმანიის ქალაქებს ესტუმრეთ და  დაგაიცანით „დიდი რვიანის“ წევრი ქვეყნის ღირსშესანიშნაობები. ეკონომიკით, ცხოვრების დონით,  მომსახურების სფეროებით და ინდუსტრიული მრავალფეროვნებით გამორჩული   გერმანიის დედაქალაქია ბერლინი. ქალაქს ბოლო დროს სულ უფრო მეტი და მეტი ტურისტი სტუმრობს.

წინსვლაზე და სიახლეებზე  ორიენტირებული ბერლინი მსოფლიოს ერთ-ერთ დინამიკურ ქალაქად ითვლება. ქალაქის ძველი და ახალი ნაწილი კომპოზიციურად ერწყმის ერთმანეთს, ეს კი სანახაობრივი თვალსაზრისით მეტად მიმზიდველს ხდის მას.

გერმანიის დედაქალაქის ყველაზე მნიშვნელოვან და ტურისტულად საინტერესო ღირსშესანიშნაობას ბრანდერბურგის კარიბჭე წარმოადგენს. ეს გიგანტური ნაგებობა პარიზის მოედანზე, ქალაქის ისტორიულ რაიონში მდებარეობს. 1788-1791 წლებში აგებული კარიბჭე აღმოსავლეთ და დასავლეთ გერმანიის საზღვარს ადგენდა. ბრანდერბურგის მისტიკურ კარიბჭეს, რომლის შემხედვარესაც თვალწინ ისტორია გიცოცხლდება სიმბოლური დანიშნულება აქვს, ის წარმოადგენს წარსული ცივი ომის და გერმანიის გაერთიანების ნიშანს.

მსოფლიოს კულტურის სახლი, რომელიც უამრავ გამოფენას და კულტურულ ღონისძიებებს მასპინძლობს, ერთ-ერთი საინტერესო ადგილია ტურისტებისათვის. ამ შენობაში სხვადასხვა ქვეყნის კულტურის, ხელოვნების და ტრადიციების გაცნობაა შესაძლებელი. ის რიგრიგობით მასპინძლობს განსხვავებულ და შთამბეჭდავ სანახაობებს, რომლებსაც როგორც შემეცნებითი, ასევე გასართობი დანიშნულება აქვს.  აქ იმართება მუსიკალური და თეატრალური წარმოდგენები. მსოფლიოს კულტურის სახლი ამართლებს თავის სახელს და მართლაც მსოფლიო კულტურის გასაცნობად ეს  საუკეთესო ადგილია.

ვილჰელმ კაიზერის ხსოვნის ტაძარი მნიშვნელოვანი სანახაობაა. ის 1900 წელს აიგო კაიზერ ვილჰელმ მეორის ბრძანებით. მეორე მსოფლიო ომის დროს შენობა დაინგრა, მაგრამ ტაძარი კვლავ აშენდა და ბერლინის ერთ-ერთ სიმბოლოდაც იქცა.

რაიხსტაგის შენობა  მდებარეობს ბერლინში და ყველასთვის არის ცნობილი. აქ მდებარეობდა  გერმანიის იმპერიის და შემდეგ ვაიმარის რესპუბლის პარლამენტი. ფედერალური ხელისუფლების ბონიდან ბერლინში გადასვლის შემდეგ აქ უკვე არის გერმანიის მთავრობა.რაიხსტაგის შენობა  ტურისტებში პოპულარობით სარგებლობს. შესაძლებელია ასევე შენობის დათვალიერებაც.

ბერლინის ბოტანიკური ბაღი  მსოფლიოში ერთ-ერთი უდიდესი და ულამაზესია. მას უკავია 43 ჰექტარი ფართობი და აქ შეხვდებით მცენარეთა 22 ათას სხვადასხვა სახეობას. უნიკალური მცენარეებით მდიდარი ბაღი, სტუმრებისათვის საინტერესო და სასიამოვნო ატრაქციულ ზონას წარმოადგენს.

პოტსდამის მოედანი ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი სანახაობაა. აქ თავს იყრის მრავალი სატრანსპორტო კვანძი. მეორე მსოფლიო ომამდე ეს იყო ხელოვანების და ინდივიდუალისტების თავშეყრის ადგილი ბერლინში.

ქალაქის ცენტრში მდებარეობს ევროპის ერთ-ერთი გამორჩეული მუზეუმების კომპლექსი, რომელსაც „მუზეუმების კუნძულს“ უწოდებენ.  ასი წლის მანძილზე იქმნებოდა კუნძული, მის მშენებლობაში  ხუთი არქიტექტორი მონაწილეობდა. 1999 წელს კომპლექსი შევიდა UNESCO-ს მსოფლიოს კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლთა სიაში.

გერმანიის კიდევ ერთ-ერთი უდიდესი ქალაქია მიუნხენი, რომელიც განსაკუთრებულ ყურადღებას შემოდგომით იპყრობს, ქალაქი მასპინძლობს  ლუდის ფესტივალს, სახელწოდებით „ოქტომბერფესტი“. ლუდის და „აპეტაიზერების“ მოყვარულთათვის ეს ფესტივალი მიწიერი სამოთხეა, გარდა ლუდის უნიკალური სახეობებისა, ფესტივალს ტრადიციულ სამოსში გამოწყობილი ქალები აძლევენ ხიბლს, ღონისძიების ფარგლებში ასევე შეხვდებით სხვადასხვა კოსტიუმში გამოწყობილ ადამიანებსაც.

დაგეგმე დასვენება ბერლინში, დღისით გაეცანი ქალაქის ღირსშესანიშნაობებს, საღამოს კი ბარში გერმანული ლუდის თანხლებით გერმანული ფეხბურთის ყურებით დატკბი.

წარმოიდგინეთ-მზე, ლურჯი ზღვა, თვალისმომჭრელი ლანდშაფტი, ხელოვნების მდიდარი მემკვიდრეობა, მაღალი კულტურა, დახვეწილი არქიტექტურა, ტემპერამენტიანი ადამიანები, სტუმართმოყვარე გარემო, უგემრიელესი სამზარელო და უნიკალური ღვინო.  დიახ, თქვენ სწორედ ცენტრალურ იტალიაში, ტოსკანას რეგიონში ბრძანდებით და ტირენიის ზღვიდან მონაბერ თავბრუდამხვევ ჰაერს სუნთქავთ. სამკუთხედის მოხაზულობის რეგიონი აპენინის მთების ცენტრალურ ნაწილში მდებარეობს.

ტოსკანა იტალიური რენესანსის დაბადების ადგილადაა მიჩნეული, ის წარმოადგენს ხელოვნებასა და მეცნიერებაზე გავლენის მომხდენ იმ უდიდესი ადამიანების სამშობლოს, როგორებიც არიან- დანტე, დონატელო, ბოტიჩელი, მიქელანჯელო, ლეონარდო და ვინჩი, გალილეო გალილეი, ჯორდანო ბრუნო, ნიკოლო მაკიაველი, რობერო კავალი და პუჩინი. აქედან გამომდინარე, რეგიონში რამდენიმე მუზეუმია გახსნილი. ტოსკანას, ასევე გააჩნია 120-მდე დაცული ბუნების ნაკრძალი.

ტოსკანას ექვსი ობიექტი იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაშია შეტანილი. რეგიონის დედაქალია  არქიტექტურით, ხელოვნებით და კულტურით ცნობილი ქალაქი ფლორენცია, რომელიც მილიონობით ტურისტს იზიდავს თავისი უნიკალური თავისებურებებით. ქალაქის არქიტექტურა და ლანდშაფტი კომპოზიციურად ერწყმის ერთმანეთს.

სახალხლო სასახლე, იგივე ბარჯელო სამხატვრო მუზეუმია ფლორენციაში, 1865 წლიდან შენობა ეროვნულ მუზეუმად გადაკეთდა, სწორედ ამ მუზეუმშია დონატელოს ცნობილი სკულპტურა „დავითი“.

ტურისტული თვალსაზრისით მიმზიდველია ბობოლის ბაღები, რომელიც რენესანსის სტილის საპარკო ანსამბლის ერთ-ერთი საუკეთესო ნიმუშია, გემოვნებით მოწყობილ პარკს ჰყოფს გრძელი ჩაზნექილი და განიერი ხრეშიანი გზები. ის მორთულია ქვის დეკორატიული ელემენტებით, ძვირფასი მონუმენტებით და ფანტანებით. ბობოლის ბაღები იყოფა კერძო და სახალხო ნაწილებად - გროტებით, ნიმფებით და კლასიკურ სტილში შესრულებული, მოქმედი, ბაღის კოლონადებიანი ეკლესებით. ბობოლის ბაღებიდან იშლება ქალაქის უმშვენიერესი ხედები.

ფლორენციის მშვენებას წარმოადგენს პონტე-ვეკიო,  მდინარე არნოზე გაშენებული შუა საუკუნეების დროინდელი ხიდი .

XIII საუკუნეში აგებული სანტა-მარია-ნოველას ტაძარი ფლორენციის რკინიგზის ცენტრალური სადგურის მოედანზე მდებარეობს, ეს ტაძარი ფლორენციაში აგებული პირველი ბაზილიკური ნაგებობაა, მასში გოთიკისა და რენესანსის მნიშვნელოვანი ფრესკებია დაცული.

გარდა დედაქალაქისა, ტოსკანას რეგიონში ბევრი ლამაზი, პატარა და ფერადი სოფლის ნახვით შეგიძლია დატკბე, თუ გსურს განმარტოვდე, დაფიქრდე, რამე დაწერო, დახატო და შექმნა რაღაც ახალი, განსაკუთრებული, ტოსკანას რეგიონი ამისთვის ზედგამოჭრილია. როდესაც ფერადი სახლის აივანზე ზიხარ, მიირთმევ რიზოტოს, რომელსაც პარმეზანის თავბრუდამხვევი სუნი ასდის, სვამ ტოსკანურ, წითელ, ნახევრად მშრალ ღვინოს, სუნთქავ ზღვიდან წამოსულ, ქარის მოტანილ ნოტიო ჰაერს და გაყინულ წვივებს ტოსკანას მისტიკური მზე გითბობს, შეგიძლია თამამად თქვა, რომ შენი სამოთხე დედამიწაზე უკვე იპოვე.  დაგეგმე დასვენება ტოსკანას რეგიონში და შენით შეიქმენი საკუთარი სამოთხე.

                               „ხელოვნება“ ბრაზილიურად, ანუ „რიოს კარნავალი“

თუ სამხრეთ-აღმოსავლეთ ბრაზილიაში, რიო-დე-ჟანეიროს შტატის დედაქალაქში-რიოში აპირებთ სტუმრობას, თქვენი ვიზიტი აუცილებლად 40 დღიანი დიდმარხვის წინა კვირას დაგეგმეთ, ამ პერიოდში რიოში „სასწაულები“ ხდება, ცეცხლოვანი, თავბრუდამხვევი, ფერადი, რიტმული და „შიშველი“ კარნავალი რიოს „სამბადრომს“ მსოფლიოში ყველაზე სასურველ და სანახაობრივად დატვირთულ ადგილად აქცევს. ისედაც ცხელი სეზონი, ფესტივალს „დუღილის ტემპერატურამდე“ მიჰყავს. სოფლიოში ყველაზე ცნობილ, ყველაზე ფართომასშტაბიან და დინამიურ ფესტივალში, ყოველწლიურად ორი მილიონი ადამიანი მონაწილეობს. სამბას „ნაბიჯებზე“ გადასული ქალაქი ვნებების, ფერების და მუსიკის მორევად გადაიქცევა. ფოიერვერკები, ლაზერები, პროჟექტორები და  ფერადი კვამლი ღამის ფესტივალს უფრო სანახაობრივს და ფერადს ხდის. ჩაცმულობის მხრივ დამახასიათებელია, ფერადი ბუმბულები და თვლებით მორთული „შილიფი შესამოსელი“. დასარტყამი ინსტრუმენტების აკომპანიმენტის თანხლებით მოცეკვავე ქალები მსვლელობას მიუყვებიან.

კარნავალმა დასაბამი 1723 წლიდან აიღო, მაგრამ პირველი ოფიციალური კარნავალი რიო დე ჟანეიროს ქუჩებში 1935 წელს გაიმართა. ის ოფიციალურად სამბას სკოლების აღლუმად ითვლება. . სამბას სკოლები შედგებიან  ადგილობრივი კვარტლებისგან,  მათი სურვილი კი კარნავალზე ერთად გამოჩენა და მშობლიური რაიონების წარმოჩენაა. ერთ-ერთ  ყველაზე სანახაობრივ წარმოდგენად რიოს კარნავალზე სამბა სკოლებს შორის მეტოქეობა ითვლება (ისინი ამას „დების პაექრობას“ უწოდებენ) ეს კონკურსი მთელი კარნავალის კულმინაციად მიიჩნევა.  ყოველი სკოლა ირჩევს თემას, შემდეგ კი ცდილობს თავისი დადგმული ცეკვა წარმოაჩინოს. სამბას სკოლები ასევე მუშაობენ საუკეთესო კოსტუმების, სიმღერებისა და ესთეტიკის შექმნაზე.

კარნავალის დროს  რამდენიმე მნიშვნელოვანი როლია, მათს შორის „porta-bandeira“ და „mestre-sala“. "porta-bandeira" არის ძალიან მნიშვნელოვანი ქალბატონი, რომელიც პასუხს აგებს სამბას სკოლის დროშაზე.  ქალბატონი "mestre-sala", ვალდებულია, ხალხს ყურადღება მიაპყრობინოს დედოფალზე, ანუ "porta-bandeira"-ზე  . ასევე კარნავალზე მნიშვნელოვან პიროვნებებად ითვლებიან ტივის მესაჭეები, რომლებსაც ტივის გადაყვანა ევალებათ. მათ ყველაზე ძვირადღირებული, მდიდრული და მძიმე კოსტიუმები აცვიათ.

როდესაც კარნავალი უკვე სამბადრომში გადანაცვლებისკენ მიდის, მისი სხვა მონაწილეები სხვა ადგილებში გამოდიან. ქუჩების ფესტივალი კარნავალის დროს საკმაოდ მისაღებია ადგილობრივებისათვის. ელეგანტურობა და ექსტრავაგანტურობა ამ დროს უკანა პლანზე იხევს და წინ მხოლოდ მუსიკა და დაუღალავი ცეკვა ინაცვლებს. ყველა მსურველს შესაძლებლობა აქვს მიიღოს მონაწილეობა და შეუერთდეს ქუჩის ფესტივალს.

ცეკვის ამ  „რევოლუციურ ფესტივალზე“ მოხვედრა ბევრის სურვილია, დაგეგმე წინასწარ და აისრულე ფერადი, ვნებიანი და ცეცხლოვანი ოცნება, რომელიც ბრაზილიური ცხოვრების თამბრუდამხვევ რიტმს გაზიარებს.

დახვეწილი არქიტექტურა, მისტიკური გარემო, გემოვნებით მოწყობილი ქუჩები, სტუმართმოყვარე ადამიანები, ღია კაფეები, გონდოლები, მტრედები... დიახ, შემდეგი გაჩერება ჩრდილო-აღმოსავლეთ იტალიაში, ვენეტოს რეგიონის დედაქალაქში, მეტსახელად არხების ქალაქში-ვენეციაში გვაქვს. უნიკალური, ინდივიდუალური სტილის მქონე ქალაქის 118 პატარა კუნძული ერთმანეთს ხიდებით უკავშირდება. იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლთა სიაში შესული ქალაქი ჭაობიან ვენეციაში მდებარეობს, სწორედ ეს ხდის მას ტურისტებისათვის მიმზიდველ, უნიკალურსა და სასურველ ქალაქად.

თებერვლის თვეში ხელოვნების და არქიტექტურული საოცრებების ნამდვილი მუზეუმი დამსვენებლებს, ცნობილი, „ვენეციური კარნავალით“ იზიდავს. ნიღბების და კოსტუმების ეს მისტიკური სანახაობა ყოველწლიურად, დაახლოებით 500 ათას ტურისტს მასპინძლობს. დღესასწაული დასაბამს X საუკუნიდან იღებს და ყოველწლიურად, დიდმარხვის დაწყებამდე, 12 დღის განმავლობაში მიმდინარეობს. თუ ერთხელ მაინც გიოცნებია იმპერატორების და გლადიატორების ეპოქის ხილვაზე, თუ ერთხელ მაინც გიფიქრია, როგორია ბოტიჩელის, კარავაჯოს, რაფაელის, ტიციანის, მოდილიანის განვლილი გზა და უბრალოდ, თუ გაინტერესებს, როგორია საუკუნეების ერთად „შემყრელი“ ვენეციის თებერვლის ცხოვრება, აუცილებლად უნდა დაესწრო კარნავალს. მართლაც ვის აღარ შეხვდებით ამ დროს ვენეციაში - თუ გაგიმართლათ, შეიძლება ლეონარდო და ვინჩისაც კი გადაეყაროთ. ამბობენ, რომ ვენეციის ისტორიაში კარნავალი პირველად 1094 წელს იხსენიება, თუმცა მე-14-მე-15 საუკუნემდე მონაწილეები ნიღბებს არ ირგებდნენ. კარნავალის დღეებში ვენეციის ქუჩებში ყველაზე ხშირად კომედია დელ არტეს პერსონაჟების: პანტალონეს, არლეკინის, კოლომბინას ფორმებში გამოწყობილ ადამიანებს გადაეყრებით. თუმცა, ყველაზე დიდი პოპულარობით, მე-18 საუნუნიდან მოყოლებული მისტიკური ვენეციური კოსტიუმი – ბაუტა სარგებლობს. ბაუტა ტრადიციული შავი მოსასხამისგან – ტაბაროსა და ნიღბისაგან შედგება. კაცების ნიღაბი თეთრი შეფერილობისაა და ლარვა ჰქვია, რაც თარგმანში მოჩვენებას ნიშნავს. ქალები კი უპირატესობას რუხი ფერის ოვალურ „მორეტას”ანიჭებენ. ასევე ცნობილი ვენეციური ნიღაბია „მედიკო დელა პესტე“ , ეს წაგრძელებული „ნისკარტის“ მქონე ნიღაბი, ყველაზე უცნაური და ცნობილი ნიღაბია, მისი ისტორია უკავშირდება მე-17 საუკუნეში მოღვაწე ფრანგ ექიმს, რომელმაც ნიღაბი სანიტარული და ჰიგიენური ნორმების დაცვის მიზნით მოირგო, ის გამოიყენებოდა სხვადასხვა დაავადების პრევენციისათვის. ნიღაბი, ძირითადად, თეთრია, ამ ნიღაბს ირგებენ როგორც მამაკაცები, ასევე ქალები. შავი ქუდი, შავი მოსასხამი და შავი ხელთათმანებიც შავი ჭირის დროს მომუშავე ექიმების ჩაცმულობას უკავშირდება. კარნავალთან ნიღბების და კოსტიუმების გარდა სხვადასხვა სახის „ხუმრობაც“ ასოცირდება, დაახლოებით ისეთი, როგორიც „საპირველაპრილო ხუმრობაა“.

ვისაც დახვეწილი არქიტექტურა და შთამბეჭდავი სანახაობები გიზიდავთ, დროა, სასწრაფოდ დაგეგმოთ დასვენება და სულ მალე, თებერვლის თვეში თავად გაეცნობით ამ უნიკალური დღესასწაულის მუხტს და თავისებურებებს.

ეგზოტიკური გარემო, უნიკალური ფლორა და ფაუნა, ცხოვრების მაღალი დონე, ბუნებრივი რესურსების სიმრავლე. ეს იმ უპირატესობათა მცირე ჩამონათვალია, რომელიც ავსტრალიას ტურისტებისთვის საინტერესო და სასურველ ადგილად ხდის. აღსანიშნავია, რომ ავსტრალია სამი თბილი კლიმატური სარტყელის ფარგლებშია მოქცეული.

როდესაც ახალ წელზე ვფიქრობთ, თვალწინ წარმოგვიდგება სიცივე, თოვლი, ირმები, მარხილი და თბილად შემოსილი თოვლის პაპა. ავსტრალიელთათვის ეს წარმოდგენა სრულიად უცხოა, კონტინენტზე ახალი წლის პერიოდი თბილი და ხშირ შემთხვევაში ცხელია. სწორედ აქ იწყება ავსტრალიური ახალი წლის უნიკალურობა. აქ საახალწლოდ თოვლის, ნაძვის ხის და სხვა სადღესასწაულო ატრიბუტის უქონლობის გამო,  სიდნეის სანაპიროზე საცურაო კოსტუმში გამოწყობილი თოვლის პაპა მარხილის ნაცვლად , სპეცილურად მორთული  სერფერით მოემართება „მოკვდავებისკენ“.  თუმცა, საახალწლო  ტრადიციები ნაწილობრივ დაცულია, მას აუცილებლად აქვს თეთრი წვერი და ახურავს  სანტა-კლაუსის წითელი ქუდი. ავსტრალიაში ახალი წლის ოჯახთან ერთად შეხვედრის ტრადიცია არ არსებობს, ისინი ახალ წელს კლუბებში, ბარებსა  და რესტორნებში ხვდებიან. ყველაზე საყვარელი ადგილი კი „ვიქტორიას პარკია“, რომელიც დედაქალაქ კანბერას ცენტრში მდებარეობს. ავსტრალიაში ახალი წელი ყველაზე მრავალეროვანი დღესასწაულია, რადგან აქ ადგილობრივ მოსახლეობასთან ერთად უამრავი ტურისტი იყრის თავს.  საინტერესოა ის ფაქტიც, რომ ავსტრალიელებისათვის ახალი წელი დიდ ხანს არ გრძელდება- შუაღამის შემდეგ მიდიან სახლებში და უკვე მეორე დღიდან ცხოვრების ჩვეულებრივ რიტმს უბრუნდებიან. ახალი წლის აღნიშვნით, სიდნეი ერთ-ერთი განთქმულია მსოფლიოში, რადგან აქ დღესასწაული გასაოცარ ფოიერვერკებს და მუსიკალურ გართობებს  შეიცავს.  პორტ-ჯექსონში ყოველწლიურად მილიონზე მეტი ადამიანი იკრიბება იმისთვის, რომ უყუროს გასაოცარ ფოიერვერკს, რომელიც თვალწარმტაც სანახაობას ქმნის ჰარბორის ხიდთან.  აღსანიშნავია ისიც, რომ ავსტრალიაში, ახალი ზელანდიის მერე,  ერთ-ერთი პირველები ზეიმობენ ახალ წელს.

გარდა იმისა, რომ ახალი ზელანდია „all blacks”-ის ქვეყანაა და რაგბის უნიკალური თამაშით მსოფლიოს მასშტაბით პირველ ადგილზეა, ის ასევე არავის უთმობს პირველობას ახალი წლის აღნიშვნის თვალსაზრისითაც, ყველაზე პირველები ახალ წელს,  სწორედ ახალ ზელანდიაში ხვდებიან. აქაურებისთვის ახალი წლის დღესასწაული დიდი მნიშვნელობის მატარებელია, ქვეყანა განსაკუთრებულად ემზადება მისი  მოსვლისთვის, ამ დროს ქვეყნის მასშტაბით იგეგმება გრანდიოზული წვეულებები, ღონისძიებები და სანახაობები. მოსახლეობა თავისებურად იგებს ახალი წლის არსს და ამიტომ განსაკუთრებული ენთუზიაზმით ეკიდება დღესასწაულის აღნიშვნას. სწორედ ამ უნიკალური და ტრადიციებით დატვირთული სანახაობის გამო, ახალი ზელანდია ახალი წლის პიერიოდში ტურისტებისთვის საინტერესო და სასურველ ადგილს წარმოადგენს. უმეტესობა ღონისძიებებისა, რომლებიც იგეგმება საახალწლოდ, ღია ცის ქვეშ ეწყობა, რათა დღესასწაული გამოვიდეს მეტად სახალხო და ყველასათვის ხელმისაწვდომი.

რაც შეეხება ქვეყნის ტრადიციებს, ახალ წელს ახალი ზელანდიის მოსახლეობა მადლიერებას გამოხატავს უზენაესი ღმერთის მიმართ, რათა ახალი წელი მათთვის იყოს ბედნიერების, სიხარულის და წარმატების მომტანი. ისინი ლოცულობენ ნათელი და მშვიდობიანი მომავლისათვის, უფალს სთხოვენ, რომ ყველანაირი უბედურება და სირთულე წარსულში დარჩეს.

როგორც მკვიდრ მოსახლეობას, ასევე ტურისტებსაც საშუალება ეძლევათ მოიწყონ საახალწლო თავგადასავალი, რაც მდგომარეობს ველოსიპედებით სეირნობაში როგორც ტრასაზე, ასევე მთაში, თევზაობაში, ცხენით ჯირითში, წყალქვეშ ყვინთვაში, კლდეზე ცოცვაში და სხვ.

აზიის კონტინენტზე არსებული უმეტესი ქვეყანა უძველესი ცივილიზაციის და კულტურის მატარებელია. აზიაში ტურისტებს, მეტწილად, ეგზოტიკური სანახაობები, უძველესი ნაგებობები და ტრადიციები იზიდავს. განსხვავებულია „აზიური“ ახალი წელიც.

日本は勝者です - გამარჯობა იაპონია!  ახალი წლის დღესასწაული  ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი დღეა იაპონიაში.  აღინიშნება 31 დეკემბრის ღამეს, მანამდე  კი 2-3 დღით ადრე  მთელს  ქვეყანაში უქმე დღეები ცხადდება. მუშაობს, მხოლოდ,  საზოგადოებრივი ტრანსპორტი , პოლიცია და სამედიცინო სტრუქტურები.  იაპონია ჩვეულ, ცოცხალ, რიტმს  4-5 იანვრიდან უბრუნდება.  ამ პერიოდის  განმავლობაში მთელი იაპონია  წინასაახალწლო სამზადისშია ჩართული. საახალწლოდ მორთულია  თითქმის ყველა ქუჩა და სკვერი, შენობები და დაწესებულეები.  ახალი წლის ღამეს ბუდისტურ ტაძრებში  108- ჯერ რეკავენ უზარმაზარ ზარს. ამით იაპონელები ყველაფერ ცუდს და ნეგატიურს ძველ წელს ატანენ.  ზარის ხმა ისმის იაპონიის ქალაქებში, ეს ტრადიცია უკვე საუკუნეებს ითვლის. იაპონელები ახალი წლის დღეს ერთმანეთს უგზავნიან საახალწლო ღია მისალოც ბარათებს, ამ დღეს იაპონიაში 1 მილიარდზე მეტი მისალოცი ბარათი იყიდება. საახალწლო საჩუქრები  იაპონელებისთვის ყველაზე დიდი ტრადიციაა. ახალგაზრდები  ახალი წლის ღამეს ერთობიან ბარებში და კლუბებში.  პირველ დღეს იაპონელები ტრადიციულად არაფერს ამზადებენ, უბრალოდ, ახალ წელს ისინი ზედმეტი შრომის და დაღლილობის გარეშე ხვდებიან, საახალწლო მაგიდას 1 იანვარს  ახალი წლის დადგომის შემდეგ შლიან,  კერძი ბევრია, მაგრამ ყველაზე მთავარი და მნიშვნელოვანი არის Osechi / ოსეჩი სხვადასხვანაირად მომზადებული ნუგბარი და კერძები  ხის კოლოფებში.  2 იანვარს ტრადიციულად იაპონიის საიმპერატორი კარი ერთი დღით იღება იაპონელებისთვის, ყველა მსურველს შეუძლია, ნახოს  იმპერატორი და მისი ოჯახის წევრები.  

สวัสดีประเทศไทย - ტაილანდური ახალი წელი 13 აპრილს დგება და 15 რიცხვამდე გრძელდება, ამ პერიოდში ტაილანდში დიდი სიცხეებია. მოსახლეობა უჩვეულოდ და განსხვავებულად ზეიმობს ახალი წლის მოსვლას, მათ განსაკუთრებული ტრადიცია შემოიღეს, რაც „წუწაობის“ ფესტივალში მდგომარეობს. ისინი ყველა გამვლელ-გამომვლელს  ასხამენ წყალს, ამიტომ ახალი წლის დღეებში ტაილანდში ვერავის ნახავთ მშრალს.  საწუწაოდ იყენებენ სათამაშო წყლის იარაღებს, ვედროებს  და მათს შორის სპილოებსაც. სპილოები ამ დღესასწაულის მთავარი გმირები არიან.  მიიჩნევენ, რომ წყალი, არამარტო, აგრილებს ადამიანს სიცხეში, არამედ ჩამორეცხავს ყველა იმ ცოდვას, რომელიც წინა წელს ჩაიდინა და ახალ წელს სუფთა სინდისით შეხვდება. ტაილანდში ახალ წელს რამდენჯერმე ზეიმობენ. ყველაფერს აკეთებენ, რათა  ტურისტებს 31 დეკემბერს სადღესასწაულო განწყობა შეუქმნან. მთელი ქალაქი ხელოვნური ნაძვის ხეებითა და ილუმინაციებითაა მორთული. ახალი წლის ატმოსფეროს ქუჩებში სახალხო სეირნობა და შოუ-კონცერტები ქმნის. შემდეგ ტაილანდელები ჩინურ ახალ წელს აღნიშნავენ, რომელიც მთვარის კალენდრის მიხედვით მოდის. ეს მათი საყვარელი დღეა. იწყება სახალხო სამზადისი და განსაკუთრებული ტრადიციული კერძების მომზადება. სუფრაზე აუცილებლად უნდა იყოს შემწვარი ბატი, ზვიგენის ლაყუჩების წვნიანი, ბრინჯის არაყი კი მათი ტრადიციული სასმელია. შუაღამის დადგომისას ტაილანდელები ქუჩაში გადიან. ფოიერვერკებითა და საკარნავალო სანახაობით ტკბებიან. ჩინური ახალი წლის შემდეგ, 14 აპრილის ღამეს, ტაილანდელები ნამდვილ ახალ წელს ხვდებიან. ეს ოჯახური დღესასწაულია. ვახშმისთვის თევზეულისა და ფრინველის უამრავი კერძი მზადდება, სვამენ ბრინჯის არაყსა და ლუდს. სახლებს ტაილანდელები პალმის რტოებითა და ორქიდეებით რთავენ.

你好中国  - ჩინური ახალი წელი  ცნობილია,  როგორც მთვარის ახალი წელი, ან „გაზაფხულის ფესტივალი“, ის  ჩინურ ტრადიციულ დღესასწაულთა შორის ყველაზე მნიშვნელოვანია. ახალი წლის დადგომამდე  ფეიერვერკების საერთაშორისო ფესტივალს აწყობენ.  დღესასწაული მოიცავს ღონისძიებათა  მთელს სერიას, დაწყებული ახალი წლის დადგომიდან, რომელიც აღინიშნება ჩინური კალენდრის წლის პირველი თვის პირველ დღეს, ანუ, ზამთრის ბუნიობის შემდეგ მეორე ახალი მთვარის დღეს, და დამთავრებული ფარნების ფესტივალით (თვის მეთხუთმეტე დღეს).  ჩინურ ახალ წელს საუკუნოვანი ისტორია აქვს და დღემდე არ დაუკარგავს მნიშვნელობა. ტრადიციულად, ფესტივალი ეძღვნება ღმერთებსა და წინაპრებს. ჩინეთში ახალი წლის პირველ დღეს ესალმებიან თავიანთ ღვთაებებს, რათა დაიფარონ მათი ოჯახები. აღნიშვნა იწყება შუა ღამიდან, იყენებენ სხვადასხვანაირ მაშხალას, ცეცხლმოკიდებულ ბამბუკის ჯოხებს. შემდეგ დღეებში კი სხვადასხვანაირი ღონისძიება ტარდება. სუფრის მთავარი ატრიბუტია „პელმენები“. ჩინელები თვლიან, რომ ახალი წლის ღამეს დანის გამოყენება არ შეიძლება , ცრურწმენის თანახმად დანით შესაძლოა ბედნიერება მოიკვეთონ. მეთხუთემეტე დღის კულმიანაციაა „ლამპიონების ფესტივალი“, რომლის ერთ-ერთი ნაწილია ულამაზესი სანახაობა „დრაკონის ცეკვა“.  ჩინეთში ახალი წლის უმთავრესი ატრიბუტი წითელი ფერია. იცვამენ წითელ ტანისამოსს, ერთმანეთს უგზავნიან საჩუქრებს, რომლებიც წითლად არის შეფუთული. ჩინელებს მიაჩნიათ, რომ წითელი ფერი ეშმაკს აშინებს. ასევე ტრადიციის შემადგენელი ნაწილია ახალი ტანსაცმლის შეძენა.

„რომეო და ჯულიეტას“ ქალაქი, სიყვარულის ქალაქი ეს ის ეპიტეთებია, რომლითაც იტალიის უმშვენიერეს ქალაქ ვერონას ამკობენ. სწორედ შეყვარებულთათვის არის ამ ქალაქში ყველაზე პოპულარული ტურისტული სანახაობა - ვია კაპელოს #23-ში მდებარე ჯულიეტას სახლი- Casa Di Giulietta.

 XIII საუკუნის შენობა, რომელიც დელ კაპელოს ოჯახის საკუთრება იყო, 1905 წელს ვერონას მერიამ გამოისყიდა. სახლის მფლობელებისა და კაპულეტის გვარების მსგავსების დამსახურებით შეიქმნა ტურისტული მითი, თითქოსდა ეს იყო კაპულეტების სახლი, რომლის აივანზე მდგომ ჯულიეტას რომეო სასიყვარულო სტროფებს უძღვნიდა. არავითარ პრობლემას არ ქმნის ფაქტი, რომ ეს ცნობილი აივანი დელ კაპელოების სახლს მხოლოდ XX საუკუნეში მიაშენეს.

სახლის ეზოში დგას შექსპირის ჯულიეტას ბრინჯაოს ქანდაკება, რომლის მარჯვენა ძუძუზე შეხებაც მარტოხელა, სიყვარულზე მეოცნებე ადამიანებს სიყვარულსა და ბედნიერებას მოუტანს. როგორც ჩანს, ამ რწმენას უამრავი ადამიანი იზიარებს, რადგან ჯულიეტას სახლი იტალიის ყველაზე პოპულარულ ღირშესანიშნაობებს შორისაა.

 სახლის წინა, ჯულიეტას კედლის სახელით ცნობილი ფასადი შეყვარებულთა და სიყვარულზე მეოცნებეთა სახელებითა და სხვადასხვა რომანტიული შინაარსის წარწერებით იყო დაფარული. ზოგიერთი ტურისტი საყვარელი ადამიანისადმი ერთგულების აღთქმას ქაღალდზე წერდა და საღეჭი რეზინით აკრავდა კედელს, ზოგი კი პირდაპირ კედელზე წერდა. მიღებული ტრადიციით, ჯულიეტას კედელზე დატოვებული წარწერა მათ სიყვარულს საუკუნოდ განამტკიცებს.

2004 წელს ვერონას მერიამ გადაწყვიტა, აეკრძალა ამ ცნობილი ტურისტული ობიექტის საღეჭი რეზინებითა და გრაფიტით დამახინჯება და სპეციალურად ამ მიზნით სახლის კედლებთან და ეზოში მობილური პანელები დააყენეს. ტურისტს, რომელიც აკრძალვას დაარღვევს, 500 ევროზე მეტი ჯარიმის გადახდა შეიძლება მოუხდეს.

თუ მოგწონთ დახვეწილი არქიტექტურა, თუ გსიამოვნებთ ტემპერამენტიან ადამიანებთან ურთიერთობა, თუ გიყვართ ფეხბურთი, თუ მოგწონთ ეგზოტიკური სანახაობები, თუ აფასებთ მაღალ მოდას და თუ გიტაცებთ ცეცხლოვანი ცეკვები, მაშინ არც  დაფიქრდეთ, გეზი სამხრეთ-დასავლეთი ევროპისკენ  აიღეთ და ესპანეთის დედაქალაქ მადრიდს  ესტუმრეთ. „HOLA MADRID“ - მადრიდი ევროკავშირში სიდიდით მესამე ქალაქია, ის წარმოადგენს ესპანეთის კულტურულ, ეკონომიკურ და პოლიტიკურ ცენტრს, სწორედ მადრიდში მდებარეობს ესპანეთის  მონარქის რეზიდენცია.  ქალაქი, რომელიც მდინარე მანსანარესის ორივე ნაპირზეა გაშენებული, აერთიანებს განათლების, გართობის, მოდის, მეცნიერების, კულტურის და ხელოვნების კერებს. მადრიდის იერსახის უნიკალურობა ძველი და თანამედროვე არქიტექტურის კომპოზიციურ შერწყმაშია. მადრიდის ქუჩები და შენობები თითქოს გეომეტრიული სიზუსტითაა მოწყობილი, ქალაქის ღირსშესანიშნაობებიდან აღსანიშნავია- სამეფო სასახლე, სამეფო თეატრი და ოპერა, ბუენ-რეტიროს პარკი, ეროვნული მუზეუმები, სილებესის სასახლე კი შადრევნებთან ერთად ქალაქის სიმბოლოს წარმოადგენს. ქალაქში ჩასული ტურისტების პირველ ლოკაციას, რა თქმა უნდა, აეროპორტი წარმოადგენს, მადრიდის აეროპორტი ბარახასი კი ერთ-ერთი საინტერესო ადგილია დამთვალიერებელთათვის, საკმაოდ დიდია ბარახასის როლი ქვეყნის ეკონომიკის განვითარებაშიც. 

პასეო დე ლა კასტელიანაში მდებარეობს ე.წ გარე ქანდაკებების მუზეუმი, ის აბსტრაქტული ნაგებობებითაა დატვირთული. პასეო დელ პრადოს კი  კლასიკური მონუმენტური ქანდაკებები აძლევს ხიბლს. მადრიდი მდიდარია ტაძრებით და სხვა კულტურული ნაგებობებით, ქალაქის უძველესი ეკლესია, რომელიც დღემდეა შემორჩენილი სან-ნიკოლას-დე-ლოს-სერვიტასის ეკლესიაა, რომლის სამრეკლო XII საუკუნით თარიღდება. სან ხერონიმეს ეკლესია კი გოთურ სტილშია აშენებული.

მადრიდში მდებარეობს  ორი უდიდესი კლუბი, მადრიდის რეალი  და ატლეტიკო. სამეფო კლუბის მოყვარულთათვის მადრიდი „წმინდა“  ქალაქი და მეორე „იერუსალიმია“... ფეხბურთის ქომაგთათვის ქალაქის უდიდესი სტადიონი სანტიაგო ბერნაბეუ საოცნებო ადგილია, ალბათ,  ერთხელ მაინც უნდა დაესწრო ბერნაბეუზე  საყვარელი კლუბის თამაშს და პირადად ეზიარო დიდი ფეხბურთის ხელოვნებას.

ესპანეთის სავიზიტო ბარათი ანდალუსიური მუსიკისა და ცეკვის ჟანრი ფლამენკოა, მისთვის დამახასიათებელია გიტარა, შეძახილები, ტაში, თითების ტკაცუნი. მამაკაცები ცეკვას ასრულებენ ფეხების ძლიერი რიტმული მოძრაობით, ქალები კი-ხელების და ტანის ცეცხლოვანი კომბინაციით.

ვისაც ეგზოტიკური სანახაობები იზიდავს კორიდა მისთვის ზედგამოჭრილია, ხარების ბრძოლის ყველაზე გავრცელებული  ფორმა ესპანეთს უკავშირდება. წარმოდგენა იმართება მრგვალ მოედანზე. მასში მონაწილეობას იღებს ტორეადორი და ტოროს ჯიშის ხარი.

ტკბილეულის და კერძოდ შოკოლადის მოყვარულ  ტურისტებს მადრიდი ნამდვილ სამოთხეს გპირდებათ, 1894 წლიდან მოყოლებული მადრიდის ცნობილი საშოკოლადე, სან ხინესის ჩოკოლატერია უამრავ სტუმარს იზიდავს. რთულია გვერდზე ჩაუარო და ცდუნებას გაუძლო. კაფე ქალაქის ცენტრალურ ნაწილშია,  არენალის ქუჩიდან ადვილი მისაგნებია, თავბდუდამხვევი სუნი უშეცდომოდ მიგიყვანთ დანიშნულების ადგილამდე. იქ ადგილობრივები თუ ქალაქის სტუმრები 24 საათის განმავლობაში რიგში დგანან.

მადრიდი ნებისმიერი სქესის, ასაკის, გემოვნების და მისწრაფების ადამიანის სურვილს აკმაყოფილებს. თუ ოჯახთან, მეგობრებთან ან საყვარელ ადამიანთან ერთად გეგმავთ საინტერესო და კულტურულ-შემეცნებითი დროის გატარებას მადრიდი ყოველთვის მზადაა მიგიღოთ, გიმასპინძლოთ და გაგაოცოთ.

ზამთრის სეზონის მოახლოვებასთან ერთად ფიქრს იწყებ სად და როგორ გაატარო დრო, გინდა რომ დასვენებას შეუთავსო გართობა, ცივილიზაციას შეუთავსო ველური ბუნება, თბილ ბუხარს შეუთავსო დათოვლილი მთები და ყველაფერი ამის წარმოდგენის და გაანალიზების შემდეგ შვეიცარიის ალპებში მოქცეული პატარა, ფერადსახლებიანი, ხისაივნებიანი,  ფერადი სანათებით განათებული  სოფელი გიდგება თვალწინ.                          ” Hallo Schweiz” ზოგადად, შვეიცარია ტურისტული თვალსაზრისით მიმზიდველი ქვეყანაა, აქ ვხვდებით ალპების მწვერვალებს,  სხვადასხვა ფერის ტბებს, ჩანჩქერებს, ესთეტიკურ და მოვლილ ძველ ქალაქებს, არქიტექტურულად მრავალფეროვან შენობა-ნაგებობებს და ისტორიულ ძეგლებს. ტურისტებისთვის მიმზიდველ ლოკაციას ქვეყნის ჩრდილო-აღმოსავლეთით მდებარე ბოდენის ტბა და აღმოსავლეთ რეგიონში რაინის ჩანჩქერი წარმოადგენს, აღსანიშნავია რომ ბოდენის ტბაც და რაინის ჩანჩქერიც მდინარე რაინის წარმონაქმნია. სამხრეთ-დასავლეთ რეგიონში  ჟენევის ტბაა, რომელიც ასევე საინტერესოა ტურისტებისთვის, ის ოთხი მთის ქვაბულშია მოქცეული, მისი ნაპირები მჭიდროდაა დასახლებული , დიდი ქალაქების უმეტესობა სწორედ შვეიცარიის ტერიტორიაზეა მოქცეული, შვეიცარია ჟენევის ტბას საფრანგეთთან იყოფს.

ბერნი, რომელიც ფედერალური მნიშვნელობის ქალაქს წარმოადგენს ქვეყნის შუაგულშია განთავსებული, როგორც კონფედერაციის დედაქალქი ის მნიშვნელოვანი ეკონომიკური, პოლიტიკური და კულტურული ცენტრია. არქიტექტურული თვალსაზრისით დამახასიათებელია თაღების და შადრევნების სიმრავლე, რომელიც ქალაქს დამახასიათებელ, უნიკალურ იერს აძლევს, ქალაქის მთავარ ღირსშესანიშნაობას XII საუკუნეში აგებული სამრეკლო წარმოადგენს, შენობაზე ბერნის ცნობილი საათია განთავსებული, რომელიც დროსთან ერთად კვირის დღეს, თვეს და მთვარის ფაზებს აჩვენებს. ბერნის მოწესრიგებულ და მიმზიდველ  ქუჩებს ფლორისტული მრავალფეროვნებაც ემატება, „აყვავებული“ ქალაქი გაზაფხულობით ყვავილების ფესტივალს მასპინძლობს. აღსანიშნავია ისიც, რომ ბერნი იუნესკოს მსოფლიო ძეგლთა სიაშია შეტანილი.

ჩრდილო-ცენტრალურ შვეიცარიაში მდებარეობს ქვეყნის უდიდესი ქალაქი ციურიხი, რომელიც ფინანსურ ცენტრად ითვლება. ციურიხი მსოფლიოში "საუკეთესო ცხოვრების ხარისხის" ქალაქად დასახელდა. ციურიხი სტუმრებს სთავაზობს კულტურული და სპორტული სანახაობების მრავალფეროვნებას, ასევე  სახალხო ფესტივალებს მთელი წლის განმავლობაში. ციურიხში თავმოყრილია მუზეუმები და სამხატვრო გალერეები, მაგალითად, როგორიცაა შვეიცარიის ნაციონალური მუზეუმი. ქალაქის ისტორიულ ცენტრს ნიდერდორფის ქუჩის შემოგარენი წარმოადგენს, სწორედ ეს ადგილი იზიდავს ტურისტთა უმეტესობას, აქ შეხვდებით, როგორც სასეირნო ბილიკებს, ასევე დასვენების და გართობის ლოკაციებს. გოთური სტილის შენობა-ნაგებობებს შორის განთავსებულია რეკრეაციული ზონები, ღია კაფეებით, საკოდიტროებით და ანტიკვარიატის მაღაზიებით. სეირნობის დროს შეხვდებით ქუჩის მუსიკოსებს, ე.წ მიმებს და ტურისტების ბედნიერ სახეებს, რომლებიც  ქალაქის უნიკალური სტილის შეგრძნების ბედნიერებითაა გამოწვეული.

ალპების კურორტებიდან აღსანიშნავია ცერმატი, რომელიც ზღვის დონიდან 1616 მეტრზე მდებარეობს, ის გარშემორტყმულია პენინის ალპების მყინვარებით, განთქმულია, როგორც ალპინიზმისა და სამთო-სათხილამურო სპორტის ცენტრი. კურორტს ფერადი სახლები,ხის სახურავები, თოვლის საფარი და გარეგანათება ზღაპრულ იერს აძლევს. ვერანდაზე „სარწეველა სკამში“  ჯდომას,  თბილ „პლედს“  და ცხელი გლინტვეინის სმას არაფერი სჯობს, თუ ამას თოვაც დაემატა მიწიერი სამოთხე გარანტირებული გაქვს.

დავოსი ევროპის ერთ-ერთი ცნობილი სპორტულ-გამაჯანსაღებელი კურორტია. მდებარეობს ქვეყნის აღმოსავლეთ ნაწილში, ზღვის დონიდან 1560 მეტრზე. აქ ქალაქური კომფორტი ალპურ ლანდშაფტთან და წყნარ სოფლებთანაა შეხამებული. ზამთარში ფუნქციონირებს ღია და დახურული საციგურაო მოედნები, ასევე მრავლადაა ბარები, რესტორნები და კაფეები.  დავოსში ფუნქციონირებენ სამედიცინო ინსტიტუტები და კლინიკები, სადაც წარმატებით მკურნალობენ რიგ დაავადებებს. 

შვეიცარიის ყველა ქალაქი და კურორტი თავისებური, დამახასიათებელი გარემოთი და არქიტექტურით გამოირჩევა, რთულია შვეიცარია აღწერო და  დაახასიათო, შვეიცარია უნდა ნახო.

     მოგზაურობა დასვენებასთან , ისტორიულ-კულტურულ შემეცნებასთან, საყიდლებთან, თავგადასავლებთან და გართობასთან ასოცირდება. ”Bonjour Paris”  მსოფლიოს მასშტაბით წელიწადში ყველაზე მეტი, დაახლოებით 32-33 მილიონი,  სტუმარი საფრანგეთის დედაქალაქ პარიზს სტუმრობს. გასაკვირი არ არის, რადგან პარიზი ევროპის წამყვანი კულტურული, პოლიტიკური და ბიზნეს ცენტრია, დამახასიათებელი ნეოკლასიკური( ხელოვნების მიმდინარეობა, რომელიც განვითარდა XVIII-XIX საუკუნეების მხატვრობაში, არქიტექტურასა და ლიტერატურაში) არქიტექტურითა და მისი გავლენით მოდასა და ხელოვნებაზე. „ სინათლის ქალაქი“ (la Ville Lumière)  ეს ორაზროვანი  მეტსახელი ზუსტად შეესაბამება  პარიზს, როგორც კულტურულ კვარცხლბეკს და პარიზს, როგორც სოციალურად და ეკონომიკურად განვითარებულ ქალაქს. პარიზში ცხოვრებას ჰემინგუეიმ ასე უწოდა „დღესასწაული, რომელიც ყოველთვის შენთან არის“. ალბათ, ყველა უნდა ეზიაროს  პარიზულ დღესასწაულს.

    პარიზი მდინარე სენას ნაპირზეა გაშენებული. მუზეუმებით, ტაძრებით, ისტორიული ქუჩებით,  გალერეებით, რესტორნებითა და ღამის კლუბებით მდიდარი პარიზის სიმბოლო მარსის ველზე მდგარი  324 მეტრის სიმაღლის ეიფელის კოშკია,რომელიც  1887-1989 წლებში შენდებოდა. კოშკზე ასვლა კიბეების და ლიფტის მეშვეობითაა შესაძლებელი, ზემოთ ასული პარიზის გაუმხელ  საიდუმლოებებს შეიცნობ  და ფრანგული ჰაერით დაიწყებ  „თრობას“...

   ქალაქის ისტორიულ-კულტურული ღერძის ფუნდამენტი ლუვრის მუზეუმით იწყება, ყოფილი სამეფო სასახლე პარიზის ცენტრში მდებარეობს, მისი მთავარი მოედანი, რომელზეც , ამჟამად, ლუვრის პირამიდაა აგებული „შანზ-ელიზეს“(les Champs-Élysées)  გასწვრივ მდებარეობს, სწორედ ეს ქმნის ისტორიულ მონაკვეთს, რომელზეც პარიზის მრავალი ისტორიული მონუმენტია განლაგებული. უკვე XVII საუკუნის მეორე ნახევრიდან ლუვრი სამეფო რეზიდენცია აღარ იყო, ის თავდაპირველად მხატვრული ტილოების საცავი გახლდათ, ხოლო 1793 წლიდან ეროვნულ სამხატვრო მუზეუმად იქცა. მუზეუმის უმდიდრესი კოლექცია სხვადასხვა ეპოქისა და ცივილიზაციების ხელოვნების ნიმუშებს ინახავს. ლუვრის მუზეუმში დაახლოებით 6000–მდე ნახატია. ეს არის ევროპელი მხატვრების მიერ XIII – XIX საუკუნეებში შექმნილი ნამუშევრები, ყველაზე მრავალფეროვანი ფორმატისა და სტილის შესრულებით: წარმოდეგნილია მთელი ენციკლოპედიური მრავალფეროვნება, პატარა ნახატებიდან – მონუმენტურამდე. ლუვრში ინახება ისეთი ცნობილი ნახატები, როგორებიცაა: ლეონარდო დავინჩის „ჯოკონდას“ პორტრეტი, და რაფაელის „მშვენიერი მებაღე“

     შანზ-ელიზე, პარიზის ყველაზე ცნობილი გამზირია, იქ განლაგებულია, როგორც მაღაზიები, ასევე რესტორნები, ბარები, კინოთეატრები, დიდი საავტომობილო ფირმების გამოფენები.  გამზირზე  ჰაერი შოკოლადიანი კრუასანების არომატითაა გაჟღენთილი, გონებაში კი ედით პიაფის სიმღერა  „ la vien rose” გიტრიალებს.  ღია კაფეში დაინახავ მოწნულ სკამზე მჯდომ კოკო შანელს, რომელიც ტოსკანურ ნახევრად მშრალ ღვინოს მიირთმევს  და თავის ახალ ესკიზს ქმნის. ღამის პარიზი ისტორიას აცოცხლებს, შენ კი მხოლოდ წარმოდგენის უნარი, თვალების დახუჭვა და ღრმად ჩასუნთქვა გჭირდება...აირჩიე, რომელი ეპოქა, ხელოვნების რომელი მიმდინარეობა, რომელი წიგნი, რომელი პერსონაჟი გჭირდება და მისი უდიდებულესობა პარიზი ოცნებას რეალობად გიქცევს. თუ გაგიმართლა იწვიმებს კიდეც და ქვაფენილი მტვრის სუნს აუშვებს, ნაწვიმარი პარიზი მეტად მისტიკურია.

    „ვარსკვლავის მოედნის სატრიუმფო თაღი“, იგივე ტრიუმფალური თაღი ნაპოლეონ ბონაპარტეს შეკვეთით აშენდა, ის ერთ-ერთი დრამატული არქიტექტურული  ნამუშევარია , რომელიც მსოფლიოს ქალაქებში გვხვდება. ის შარლ დე გოლის მოედნის შუაგულში დგას , თაღი ქალაქის ყველა წერტილიდან ჩანს და ქალაქის პეიზაჟს მეტად შთამბეჭდავს ქმნის. თაღთან ახლოს მისულს თავდაპირველად მისი სიდიადე გიხუთავს სულს, შემდეგ მისი სიდიდე და ბოლოს ჟოანის და რავიკის სიყვარულის ისტორია გახსენდება და ერთი სული გაქვს ახლომდებარე კაფეში  კალვადოსს როდის დალევ.  

    ეს ღირსშესანიშნაობების მცირედი ჩამონათვალია, პარიზის უკეთ გასაცნობათ მასთან პირისპირ შეხვედრაა საჭირო, მხოლოდ ასე ამოხსნი ქალაქის საიდუმლოებებს.

     პარიზი მსოფლიოს რომანტიკულ ქალაქადაა აღიარებული, წლის ნებისმიერ სეზონზე საყვარელ ადამიანთან ერთად პარიზულ თავგადასავალში „გადაშვებას“ არაფერი სჯობს, პარიზი განსაკუთრებით ლამაზია საახალწლო პერიოდში, გემოვნებით გაწყობილი ქუჩების და „ილუმინაციების“ კომბინაცია წარმატებული, შემოქმედებითი და სიყვარულით სავსე ახალი წლის, ახალი ცხოვრების დაწყების შთაგონებაა.